Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2022 r., III CZP 111/22

​Odpowiedzialność byłych małżonków będących współwłaścicielami lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który uprzednio wchodził w skład ich majątku wspólnego, za zobowiązania wobec wspólnoty mieszkaniowej powstałe po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej z tytułu wydatków i ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w innych przychodach, jest odrębną odpowiedzialnością każdego z nich w zakresie odpowiadającym ich udziałom w nieruchomości wspólnej, ustalonym zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 marca 2022 r., II OZ 127/22

Reprezentacja Wspólnoty Mieszkaniowej przed sądem jest czynnością nieprzekraczającą zwykłego zarządu gdy dotyczy takich aktów i czynności administracyjnych, które sprowadzają się do prowadzenia bieżących spraw związanych z wykonywaniem zarządu nieruchomością wspólną. Zasadniczo więc obrona przed sądem interesów wspólnoty sprowadzająca się do ochrony nieruchomości wspólnej jest czynnością zachowawczą a nie rozporządzającą a wobec tego czynnością nieprzekraczającą zwykłego zarządu. Udzielenie pełnomocnictwa profesjonalnemu pełnomocnikowi zmierza do realizacji ochrony nieruchomości wspólnej i zalicza się również do czynności zwykłego zarządu. Podejmowanie działań z zakresu zadań wspólnoty w sprawach związanych z zarządzaniem nieruchomością wspólną, zmierzających do ochrony jej interesu finansowego, w tym kwestionowanie aktu organu administracji w formie skargi do sądu administracyjnego, zdaniem NSA, nie można zaliczyć do czynności przekraczających zwykły zarząd skoro dbanie o pozytywny wynik finansowy wspólnoty wiąże się z prawidłowym wykonywaniem zarządu nieruchomością wspólną.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2022 r., III CZP 79/22

W sprawie o ustalenie nieistnienia uchwały wspólnoty mieszkaniowej sąd nie jest związany ustaleniami dotyczącymi jej istnienia zawartymi w uzasadnieniu prawomocnego wyroku oddalającego powództwo o uchylenie tej uchwały.

Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2021 r.,  II OSK 1388/19

Wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym podmiotem prawa cywilnego, co wynika z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (…)  Wspólnota mieszkaniowa powstaje z mocy samego prawa, w chwili wyodrębnienia w danej nieruchomości pierwszego lokalu, którego właścicielem jest inna osoba niż właściciel nieruchomości. (…) Wspólnoty takiej natomiast nie mogą tworzyć właściciele lokali położonych na różnych nieruchomościach gruntowych (por. wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z 26 września 2018 r., II Ca 571/18 ...).

Jako jednostka organizacyjna skupiająca właścicieli lokali w budynku wielomieszkaniowym ma ona wykonywać czynności o charakterze administracyjnym i zarządczym, mające utrzymać budynek i otaczający go grunt wraz z naniesieniami i urządzeniami wspólnymi w sposób zapewniający zachowanie całej substancji w należytym stanie oraz umożliwiający wykonywanie prawa własności przez właścicieli lokali i ich współwłasności części wspólnych. Jest więc to zdolność ograniczona zarówno przestrzennie, jak i co do przedmiotu czynności, które mogą być podejmowane.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2021 r., II GSK 1531/18

Nie sposób jest (…) twierdzić, że będąc stroną postępowań, w których zostały wydane (…) decyzje ostateczne adresowane do Wspólnoty Mieszkaniowej Nieruchomości (…), jako inwestora planowanego i realizowanego przedsięwzięcia lokalizowanego w pasie drogowym, Wspólnota ta jednocześnie nie mogła być i nie była stroną postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej za zajęcia wymienionego pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi, a co za tym idzie również adresatem decyzji wydanej w tym postępowaniu. 

Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2020 r., IV CSK 585/18

 Ustawa o własności lokali (u.w.l.) nie przyznaje wspólnocie mieszkaniowej żadnych uprawnień dotyczących zmian udziałów w nieruchomości wspólnej wynikających z przyczyn pierwotnych, co oznacza, że nie może ona podejmować uchwał w tym przedmiocie, a zarząd wspólnoty odpowiednio podejmować czynności wykraczających poza zakres kompetencji wynikających z art. 21 u.w.l. Tym samym nie ma zastosowania art. 22 ust. 2, w zw. z ust. 3 pkt 5a u.w.l. dotyczący udzielania przez zarząd zgody na zmianę wysokości udziałów we współwłasności nieruchomości wspólnej na podstawie uchwały właścicieli lokali wyrażającej zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielającej zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej.

Wspólnota Mieszkaniowa nie ma legitymacji do składania wniosków o wpis w księdze wieczystej, gdyż nie mieści się w kręgu podmiotów enumeratywnie wymienionych w art. 6262 § 5 k.p.c. Przepis ten ma charakter szczególny i wyłącza odwołanie do ogólnych przepisów postępowania nieprocesowego. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2017 r., III CZP 106/16 i postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2019 r. w myśl których, w braku odmiennego zastrzeżenia osoba, której właściciele lokali w umowie lub w uchwale (art. 18 ust. 1 i ust. 2a u.w.l.) powierzyli zarząd nieruchomością wspólną, jest w granicach tego zarządu umocowana do reprezentowania wspólnoty mieszkaniowej w postępowaniach sądowych dotyczy spraw z tego zakresu, a postępowanie wieczystoksięgowe o wpis zmian powierzchni lokali i udziałów w nieruchomości wspólnej, wynikających z przyczyn pierwotnych nie mieści się w tym pojęciu.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2020 r., III CZP 59/19

Niezapewnienie wszystkim właścicielom lokali udziału w głosowaniu nad uchwałą podejmowaną w trybie indywidualnego zbierania głosów może uzasadniać uchylenie przez sąd uchwały, jeżeli miało lub mogło mieć wpływ na jej treść.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2017 r., VII SA/Wa 858/16

(…) zarząd wspólnoty mieszkaniowej nie ma ustawowego obowiązku posiadania siedziby (adresu), co - w przypadku braku siedziby - nie wyklucza stosowania doręczeń w trybie art. 45 k.p.a. Przyjąć zatem należy, że zarząd - jego członkowie w ramach kompetencji do reprezentacji są uprawnieni do odbioru przesyłek kierowanych do wspólnoty mieszkaniowej. Jeżeli nie wskazano adresu siedziby tego organu tylko adresy zamieszkania członków zarządu, organ nie jest zobowiązany do doręczania pism wszystkim członkom zarządu. Czym innym jest bowiem sposób reprezentacji wspólnoty mieszkaniowej - do czego wymagane jest, co do zasady, złożenie oświadczenia woli przynajmniej przez dwóch członków kilkuosobowego zarządu (art. 21 ust. 2 ustawy o własności lokali), a czym innym uprawnienie do odbioru pism kierowanych do wspólnoty mieszkaniowej, które to uprawnienie posiada każdy członek zarządu samodzielnie.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 września 2018 r., V CSK 475/17

(…) uchwała wspólnoty mieszkaniowej jest podjęta, gdy w głosowaniu na zebraniu właścicieli lokali  albo  drogą  obiegową  (kurendą)  lub  częściowo  na  zebraniu  a  częściowo obiegowo,  uprawnieni  złożą z  uwzględnieniem  wielkości  przypadających  im udziałów  w  prawie  własności - oświadczenia,  dające większość  głosów za przyjęciem uchwały. Dopóki większość głosów nie zostanie zebrana, uchwała nie jest podjęta i nie podlega ogłoszeniu.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2017 r., III CZP 106/16

W braku odmiennego zastrzeżenia osoba, której właściciele lokali w umowie lub w uchwale (art. 18 ust. 1 i ust. 2a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, jedn. tekst: Dz.U. 2015.1892) powierzyli zarząd nieruchomością wspólną, jest w granicach tego zarządu umocowana do reprezentowania wspólnoty mieszkaniowej w postępowaniach sądowych.